راه شکست دادن فراموشی اینه که از سیستم “تکرار با فاصله” همراه با فلش کارت های فیزیکی یا اپ‌هایی مثل Anki یا Pauker استفاده کنین. اپ‌های دیجیتالی راحت‌تر و طبیعی‌تر هستن، اما ساخت کارت‌های اختصاصی خودتون مثل پیداکردن تصاویر برای مرتبط کردن با چیزی که دارین یاد میگیرین، یک تجربه‌ی قدرتمند از یادگیریه. برای هردوی متودها، بازبینی‌های روزانه ایده‌آل هستن، اما هر نوعی از یک روتین منظم بهتون کمک می‌کنه که سریع‌تر یاد بگیرین و به یاد بیارین.
وقتی در مورد حافظه صحبت می‌کنیم، تصویر‌سازی مهم‌ترین چیزه. به یادآوردن اسامی و شماره‌ها سخته چون اونها انتزاعی هستن و مغز ما نمی‌تونه به آسونی اونها رو در خودش نگه داره. اما در عین حال ذهن ما تصاویر رو آسون‌تر می‌تونه بازخوانی کنه.
در زیر ترفند‌های بصری که می‌تونین برای به خاطر سپردن و به یادآوردن از اونها استفاده کنین لیست شده:
– صدای اسامی رو به عکس تبدیل کنین: به محض اینکه یک غریبه می‌گه “سلام، من مایک هستیم” و شما می‌گین که “سلام مایک”، اسم اون شخص از یادتون میره. چون در واقع شما اسم اون کلمه رو با هیچ چیزی از اون شخص همراه نکردین. (شاید این اسم در حافظه کوتاه مدت شما ذخیره بشه و شایدم نشه!). شما باید “مایک” رو با چیز دیگه‌ای ارتباط بدین.
بعد از تکنیک‌های مثل کاخ حافظه که با نماد‌ها همراه هستن و تکنیک‌های دیگه‌ای که در موردشون صحبت کردم، بهترین استراتژی اینه که یک مفهوم انتزاعی رو به صدا یا محتوای بصری تبدیل کنین. از صدای موجود در کلمات برای تبدلشون به تصاویر استفاده کنین. در قضیه‌ی “مایک” می‌تونین براش یک میکروفون متصور بشین. برای اسم‌های چند سیلابی، برای هر سیلاب یک تصویر مجسم کنین.
حالا قدم دوم اینه که اون تصویر رو در مکانی که به یادتون می‌مونه میخ‌کوب کنین. اگر دوست جدیدتون یعنی “مایک” چشم‌های بزرگی داره، می‌تونین تصویر کنین که یک میکروفون از هر چشمش زده بیرون!!
این روش به تکنیک کاخ حافظه شباهت داره، اما در این روش بجای قرار دادن اطلاعات بصری در یک مکان، میشه یک ویژگی فیزیکی از چیزی که می‌خواین به یاد بیارین رو در حافظه بسپارین.
تصاویر رو متحرک‌سازی کنین: با متحرک‌تر کردن و واضح‌تر کردن، میشه تصاویر بهتری داشت. این کار باعث ایجاد یک ارتباط قوی‌تر و ناب‌تر در ذهن شما بین اون کلمه یا عدد و تصویر میشه.
با احساسات‌تون تا حد امکان تعامل داشته باشین: یادتون میاد که ذهن چطور پروسه‌ی رمزگذاری رو از طریق احساسات‌تون شروع می‌کنه؟ اگر به احساساتی مثل گوش‌دادن، مزه‌کردن و بوییدن رجوع کنین، می‌تونین مفاهیم انتزاعی بیشتری مثل اسامی و شماره‌های تلفن رو به یاد بیارین. در مثال “مایک” شما ممکنه صداهای بازخوردی رو از میکروفون بشنوین.
وقتی به اعداد می‌رسیم، با تکنیک مشابهی سروکار داریم. می‌تونین شماره‌های بین ۰ تا ۹ رو با تصویر همراه کنین که بهتون کمک می‌کنه رشته‌های طولانی از اعداد رو بهتر به یاد بیارین. برای مثال عدد صفر می‌تونه یک شیرینی گرد باشه. یا عدد ۱ رو میشه مثل یک میله پرچم تصور کرد. عدد ۲ میشه یک قو باشه. پس برای به یادآوردن عدد ۲۱۰ میشه قویی رو تصور کرد که داره از کنار یک میله پرچم عبور می‌کنه تا یک شیرینی گرد رو برداره.
تمرین کنین و بیشتر یاد بگیرین: بازی‌هایی که با اسم سروکار دارن می‌تونن بهتون کمک کنن که اسامی و چهره‌ها رو بهتر به یاد بیارین.
بنویسید؛ تایپ نکنید
لپتاپ‌تون رو بگذارین کنار. معمولا نکاتی که با دست نوشته شدن، سریع‌تر و بهتر از نکاتی که تایپ شدن به یاد می‌آن.
دلایل کمی وجود داره که چرا وقتی در مورد حافظه صحبت می‌کنیم، دست نویسی کردن به تایپ کردن ارجحیت داره. اول، عمل فیزیکی نوشتن، سلول‌ها رو در پایه‌ی ذهن تحریک می‌کنه که به این تحریک اصطلاحا “سیستم فعالسازی شبکه‌ای” هم گفته میشه. وقتی که سیستم فعالسازی شبکه‌ای فعاله، مغز شما توجه بیشتری رو معطوف کاری می‌کنه که در حال انجامش هستین. وقتی دارین با دستتون کار می‌کنین، ذهن شما در مقایسه با وقتی که در حال تایپ کردن توسط کیبورد هستین، نسبت به تشکیل هر کلمه فعالیت بیشتری داره.
از طرف دیگه، محققان اثبات کردن که وقتی که افراد با لب تاپ‌شون نت برداری می‌کنن، اونها مطالب رو بصورت کلمه به کلمه می‌نویسن. اما وقتی که عمل نت برداری با دست انجام می‌گیره، ما معمول تمایل داریم اطلاعات رو به کلماتی که خودمون می‌خوایم بشکنیم و تبدیل کنیم. یعنی یک روش فعال‌تر از یادگیری.
همچنین میشه برای عنوان‌هایی که داریم یاد می‌گیریم،چیزهایی به اسم “نقشه ذهن” ساخت. نقشه‌ی ذهن عناصر بصری مغز رو بصورت تصویر ثابت می‌کنه. البته اگر موضوعی رو با دست بنویسیم و نه با تایپ کردن!
نت‌برداری کنین: یاد بگیرین که چطور نت‌هایی موثر بردارین و برای بازدهی بیشتر، دفترهای کاغذی رو با نسخه‌های دیجیتالی ترکیب کنین.
از تکنیک «تکرار با فاصله» استفاده کنید
تا حالا براتون پیش اومده که برای یک امتحان درس می‌خونین یا چیزی جدیدی مثل یک حقیقت جالب رو در یک کتابی می‌خونین ولی بلافاصله اونها رو فراموش می‌کنین؟ با وجود اینکه ما فعالانه تلاش می‌کنیم تا این اطلاعات رو به ذهن بسپاریم، این امکان هم وجود داره که در روزها یا هفته‌های آینده اونها رو از یاد ببریم. این ذات طبیعی فراموشیه.
برای ورود به سایت وان ایکس بت روی لینک زیر کلیک کنید:
